En dat is moeilijk. Want iets wat jaren met de paplepel in gegeven is, is er moeilijk weer uit te krijgen. Moeten we altijd lukraak grijpen naar de producten (zoals yoghurt) met 0% vet? Nee, diezelfde yoghurt kan barstensvol suiker zitten. Vet bevat weliswaar twee keer zoveel calorieeen per gram dan koolhydraten maar sommige vetten kunnen de wijzer op de weegschaal wel degelijk onder controle houden. Zoals eerder vermeld is er bijna geen enkel product wat alleen uit vet bestaat. Alleen olie bestaat uit 100% vet. We noemen hierna de producten waarin in verhouding het meeste vet in zit. We kunnen een onderscheid maken tussen plantaardige vetten en dierlijke vetten. De plantaardige zijn zacht bij kamertemperatuur en komen voor in olie, noten, zaden en pitten. De dierlijke zijn hard en vindt men in vlees, vis, boter en alle zuivelproducten. Ruwweg kunnen we verzadigde en onverzadigde vetten onderscheiden. Dit is een scheikundig onderscheid en heeft te maken met chemische verbindingen.
Even een klein stukje scheikunde in een notendop: Bij verzadigde vetten zijn alle bindingsplaatsen van een koolstofatoom bezet met een waterstofatoom, dus verzadigd. Bij onverzadigde vetten zijn niet alle bindingsplaatsen van een koolstofatoom gevuld en zijn er nog mogelijkheden om meer stoffen te binden. Onverzadigde vetten kunnen weer onderverdeelt worden in enkelvoudig onverzadigd, dan is de koolstofketen slechts op een plaats onverzadigd, en bij meervoudig onverzadigd vet zijn er meer plaatsen nog onverzadigd.
|
Voedingsmiddelen waarin vet zit, bevatten meestal beide soorten vetzuren, maar de verhouding verschilt. Op basis daarvan kunnen we voedingsmiddelen indelen naar goed of slecht. Over het algemeen bevatten plantaardige vetten meer onverzadigde vetten(behalve kokosolie en palmpitolie) en dierlijke vetten (behalve vis) meer de verzadigde.
|